شعروزندگی

سلام -این شعر نو قدیمی است اما لطافت آن را همیشه دوست داشتم

*************************تقدیم به دوستان

به ترنم به سرود

به ترانه سوگند

به صدایی که درون قفس سینه قو محبوس است

به نسیم

و به لبخند که در حاشیه عشق ندارد آرام

و تبسم که فرو رفته به تاریکی کین

و لطافت که کمی تیره شده ست

به ترانه سوگند

و به آواز که همواره پر از غم شده است

وبه آرامش آن کودک پنهان شده در پشت سر مادر خویش

از هجومی موهوم

ترس دزدیدن او

ترس لولی خیالی که در این نزدیکیست

و حفاظ دامن که برایش سدیست

به ترنم سوگند

به وفا

به وفایی که به زنجیر جفا سخت گرفتار شده ست

به صفا

به صفایی که تبرزین نفاق

زخم سنگین زده بر هیکل او

به صداقت که به شمشیر ریا کشته شده ست

و تظاهر که بر اورنگ خلافت زده تکیه سنگین

به ترانه سوگند

 و به آواز قناری که پر از بغض شده ست

به پرستو که تمام تن او

خسته از کوچ گرانیست که دایم دارد

به پر چلچله سوگند که از دست عقابی شده مجروح ولی بی فریاد

و به پروانه که زخمیست ز خار گل سرخ

وبه آن کوچه بن بست که در راز خطا گم شده است

و به تنهایی موهای سفید مادر

و برادر که تمام جیبش

خالی از پر شدن غیرت بود

خواهری که به تمنای وصالی نوشین

رفته در کوچه لجن مال شده ست

پدری که کمرش خم شده از بار وجود

به خروسی که هوادار حقیقت شد و مرد

کشته شد کاکل سرخش سرسبز

زندگی در اینجا 

 قصه غصه تلخیست ولی شیرین است

و به شیرین سوگند

و به مجنون سوگند و به فرهاد

و لیلی

و به ویس و رامین

و به عذرا سوگند

وبه وامق سوگند

و به سودابه رسوا سوگند

و زلیخا که پر از وسوسه بود

و سیاوش که پر از پاکی  بود

عشق یک حادثه نیست

عشق را باید دید

عشق خود زندگی است

******************

موسی کلیم